Padrejtësi në valvitje
Shtresa pluhuri në valvitje
Përplot paragjykime me tendencë
Rreth meje, rreth teje,
rreth nesh.
Nga do grimca egosh
Padrejtësisht në valvitje.
Qe fatlum i çmendur
Ashikllëk shijove
Bile deri në dehje.
Edhe kur flaka shuhej
Hiri qe dritare krenarie.
Me flakën tënde
Këmbët tona ngrohje
Edhe ato zemra të ftohura
Për të të cilët dielli
Që moti perëndoi
Nën hirin tend gjithmonë
xixa të vjetra ka
Për ata që kërkojnë
besëlidhjen zënafillë ta përkujtojnë
u hodhe zahid në detin e pafundësisë
Kërkove të dëgjosh zë të amshueshmërisë.
ZAHID