28 vargje për ty oj ditë,
Që Zoti e di se ç’na ndodhi…
Msuam se u m’vetsuam nga nji anmik,
Por n’çdo taraf na coptuan hordhitë…
Sipër serb e malazez, poshtë grekët faqezez
N’taraf tjetër kopila dolën,
Bullgari me maqedonën…
Tanë na’u sulën mbasi na mashtruan
‘Sulltanin pushtues’ me e dëbuar
Por kur mjerka e tyne, evropa kurvë,
T’cilës besë aq shumë i kishim
Sehir bante gjakun tonë lumë
Na u sulën me gjithë çka kishin
Ahere kuptuam se Sulltanin veqil kishim
Me te n’trojet tona zotni e kanun ishim…
Po kofshin msim vujtjet e hjekat tona
E m’vetsimin n’fiqir s’pari e fitofshim
Qi kur nijet e synim për trojet tona
t’mirën e vatanit e t’popullit n’kërkofshim
kararit pleqnisë shqiptare ti ndigjohet jehona
e jo dredhisë dushmanit qi n’gjak tonin ka amshimin
Kto fjalë q’i them janë kollaj me’u kuptue
Veç pak fiqir t’kulluem me pas nkokë kur t’flasim
T’bajm hesap nji gja e xhevap mandej t’japim:
pse asnji trim, dindar e dai shqiptar qi ka punu e ka luftue
n’shkolla t’dushmanve tjerë, si te t’Sulltanit, s’u shkollue?
pse ‘kryedushman’ Sulltani ktë gja n’konak tij e ka lejue?
Pse veç dushmanët tjerë m’vetsi fituen, e troje tona trashëguen?
Nuri
