“ Të gjithë poetët u dehën me një gotë në bisedën paraiskonike (beszm-i elest). Mirëpo në kupën e disave është përzier edhe observimi i Mbushësit të kupave (Saki). Goja e poetëve që folin me gjuhën e botës kuptimore kur shkruajnë poezi, është e mbyllur para botës së formës. Të tillët janë zhytësit e oqeanit të pjekurisë që i kanë hudhë rrjetat në detin e Hakikatit (realitetit). Ti mos i konsidero këta të njëjtë me grupet tjera. Në poezinë e tyre përveç poezisë ka edhe diçka tjetër që ti nuk mund ta kuptosh”
